مقالات ونرم افزارهای آموزشی

شماره دوزی    سرگروه استان اردبیل  خانم لیلا محمدی          دریافت

معماری روم (تاریخ هنرجهان)    ارسالی از   سرگروه شهرستان بابلسر     خانم رابعه حداد  دباغی    دریافت

       

 سیستم طبقه بندی یک اصل ضروری درصنعت مدولباس     خانم پریسا فرجی از تهران          دریافت

تاریخچه هنرخیاطی       از سرگروه استان مازندران   خانم سادات نژاد                 دریافت

نانودر نساجی         دریافت

پاورپوینت رسم اساس الگوی دامن           از خانم مریم مزروعی استان آذربایجان غربی    دریافت

        

جزوه گلدوز دستی   تهیه وتنظیم از خانمهاشمسی نورایی وپروین موسوی  دریافت

پاورپوینت آموزش لباس شب     ازحانم طیبه خورشیدی   از استان قزوین      دریافت

پاورپوینت  استاندارد شلواردوز       از خانم  طیبه حورشیدی   از استان قزوین      دریافت

1-اصطلاحات ونکات خیاطی

اصطلاحات و نکته های خیاطی اصطلاحات:

عرض در طول الگوی جلو و پشت باضافه 5 الی 10 سانت را گویند.

 پاترون : الگو(پاترن) هم گویند.

شالوده : الگوی کنترل شده (پایه و اساس)

پاترون تیپ : برای لباس عروس الزامی است.

تعریف پاترون | پاترون تیپ : الگویی است که مدل مورد نظر را روی آن پیاده و سپس روی متقال برای نمونه دوخته می شود و پس از آنکه الگو یا پاترون بی عیب شد روی پارچه مورد نظر پیاده می کنیم. ساسون :

ساسون همان پنس می باشد.

 فاصا : کوک شل (فقیله=کوک شل)

اوزمان : فضای ایجاد شده در الگو را گویند.

 آنفورشور : فاق شلوار یا هجاب را گویند.

 اشل : گونیای خیاطی یا شابلون خیاطی.

مل یا ملین : کج یا صابون خیاطی.

 قرینه سازی : بوسیله کوک شل در پارچه و با کارین در کاغذ انجام می گیرد.

لبه دوزی : پاک دوزی یا سردوزی.

سگک : نوعی قلاب چهارگوش برای کمربند ها.

شیرازه : مادگی (جا دکمه)

ولو لورت : تخته مخصوص برای اطو مخمل.

وتاژ : خمیدگی ، برآمدگی در کارور پشت (کوله).

آستین شمیزیه : آستین مچی مردانه یا زنانه.

دراپه : روی هم ریخته یا دوبل.

یقه شال : یقه آرشال.

بغلک : مرغک یا آگوده.

ژانت : وسیله ای است برای اطو کردن درزهای کوتاه آستین ها.

 یقه فرنچی : ایستاده قفقازی-ژاپنی-سرداری و چینی را گویند.

 جیب فیلتاب : جیب مغزی دو طرفه را گویند.

مرغک : تکه سه گوش کوچکی که برای گشادی زیر فاق شلوار یا زیر بغل آستین بکار می رود.

زاویه قائم : همان 90 درجه می باشد که در آموزش های دیگر زیاد استفاده می شود.

 کرسله : نوار مخصوص برای کمری شلوار و دامن.

 گرادینگ : تبدیل سایز به سایز بزرگتر یا کوچکتر را گویند.

 پیلی تخت : پیلی های داخلی. تایور : کت.

نقطه موازنه : نقاطی از قطعات لباس که باید پهلوی هم قرار گیرند.

پیکان یا پای کلاغ : برای محکم کردن بالای پیلی ها،ساسون ها و درزهای کوچک گویند.

 یقه گالف : به یقه اسکی یا هر یقه ای که روی اریپ مثل یقه های فانتزی که روی شانه ها ایستاده گویند.

 فلد : درز وسط پشت را گویند در بالاتنه.

ژوزفین : به مدل ها و برش های زیرسینه گویند.

اَجیده : نوعی پنبه دوزی را گویند.

اسموک : دوخت لانه زنبوری را گویند.

 اَمپر مایل کردن : آهار دادن و غیر قابل نفوذ آب به پارچه.

اتون کلار : یقه ب ب پایه دار را گویند.

مانیرین کلار : یقه ایستاده (چینی) پترپن : یقه ب ب

 پترن کلار ، یقه ب ب ایستاده.

گرادینگ : علامت های روی الگو برای راه پارچه که برش می شود.

 یقه بالی : یقه سورچی (مانند یقه شومیز)

بالاتنه غیر متقارن : یقه های یکطرفه را گویند.

هانش : باسن. علامت RS : به معنی روی پارچه.

علامت WS : به معنی پشت پارچه.

فولد یا F : به معنی دولای بسته پارچه.

علامت CF : به معنی خط مرکزی جلوی الگو.

علامت CB : به معنی خط مرکزی پشت الگو.

حروف G یا گرین : به معنی راه پارچه.

بلوک Block : به معنی قالب اولیه الگو.

پیلی باکس Box : به معنی پیله دوقلو.

یوگ چیست : برش های افقی روی الگو که به حالت تزینی روی لباس دوخته می شود.

خط پرنسسی : خطوطی را گویند که سرشانه و حلقه آستین به پایین لباس عمود می شود و مثل دکوب ها.

کوده چیست : بغلک یا مرغک را گویند.

 تاک یا نرو : چین های یکنواخت و ریز را گویند.

 تراک : شیار یا ترکی پارچه. پنل : قطعات لباس برای تزیئن.

 رافل : چین هایی که روی پارچه نرم و نازک بصورت خرد داده شود. (بصورت نوارهای چین دار).

 ژانت یا طیاره : میز کوچک اطو برای درزهای آستین و شلوار.

شیرینگ : چند ردیف چین خرد موازی را گویند.

پلاکت : چاکی که در آن زیپ یا بندینک یا دکمه دوخته شود.

پل چیست : نوار های باریکی که کمدی دامن یا شلوار برای نگهداری کمربند گذاشته می شود.

 دامن پنل : دامن ترک (مدل ماهی)

گلابتون چیست : از ترکیب الیاف ابریشمی یا طلا و نقره بدست می آید بنام گلابتون.

 دامن پور تفوی : به معنای دامن لنگی.

رنگ های اصلی : قرمز ، آبی ، زرد و رنگ های ثانوی نارنجی ، بنفش و سبز.

انواع پارچه پشمی : توئید ، فاستونی پشمی ، کشمیر ، فانل ، فوتر.

 انواع پارچه نخی : وال ، کرشه ، دبیت ، زمزم ،

ململ ، چبت ، متقال.

رنگ های سرد عبارتند از : رنگ های روشن مثل سفید ، زرد ، آبی روشن

کوک لغزشی : برای پروب لباس از روی لباس کوک گرفته می شود.

 انواع جیب : جیب رویی ، جیب داخل درز پهلو ، جیب هایی که روی بدنه چاک زده و می دوزیم.جیب های تزیونی ، جیب لبه دار ، جیب مغزی ، جیب راست ، جیب آستردار ، جیب کاپشن ، فتلتاب. حجاب : پوشش ،

فاق. نقاب : بلیطی یا لبه اضافی زیرین زیپ شلوار را گویند.

 شابلن : نوعی اشل خیاطی.

اپلیکه دوزی : با قطعات پارچه که شکل جالب توجه داشته باشد مثل گیپورهای درشت دور آن را قیچی کرده و روی لباس دیگری تزیین می شود.

درز فرانسوی : یک بار از روی پارچه دوخته و بار دیگر از پشت درز گرفته می شود ، بیشتر برای پارچه های ظریف مثل ژورژت.

 پنس وتاژ : در قسمت پشت بالاتنه برای بر آمدگی کوله دوخته می شود.

پنس کنفرماسیون : پنس زیر حلقه جلوی بالاتنه که در افراد با سینه های بزرگ گرفته می شود و تفاوت بالاتنه جلو و پشت می باشد.

 فراک : کت مجلسی آقایان که پشت کت بلند و جلوی آن مثل ژیله یا کت کوتاه می باشد. کمربند های مختلف : کمربند منفرد ، کمربند دوبل ، کمربند دو تیکه ، کمربند داخلی و کمربند لیفه ایی.

 پام پام : همان گلوله هایی که با کاموا درست می کنند در بافتنی ها.

چین های ضربتی : برای صاف کردن پارچه. یقه پولو : اسکی بالا.

 پیراهن با خطوط پرنسس : کوب یا دکوب از کارور یا سرشانه را گویند.

 انواع بافت پارچه : بافت حصیری ، بافت اریپ ، بافت حیایی ، بافت اطلسی ، بافت کربدوشین ، بافت کرشه ، بافت کرکی ، بافت گلدار ، بافت مضاعف ، بافت لاپت. یقه سیلوا : یقه داپه و دوبل هفت را گویند.

 کوک برجسته : جهت اتصال لانی به پارچه لباس مثل کت و پالتو بکار می رود.

چتائی : نوعی الیاف نبافته را گویند. پایه چیست : خطی است که یقه را به آن محکم وصل می کنیم.

تار پارچه : نخ های طولی و مجکم پارچه را گویند.

پود پارچه : نخ های ظریف و عرضی پارچه را گویند.

واحد های اندازه گیری : متر ، سانتی متر ، دسی متر ، میلیمتر.

 پارچه هایی که از الیاف نباتات تهیه می شود : کتان ، پنبه ، کنف. کاغذ کالک : کاغذ طراحی و نقشه کشی.

 پیلی های بادزنی : در قسمت بالا باریک و در پایین پهن می شود.

 پیلی بکسی : دو پیلی که جهت مخالف یکدیگر درست شوند را گویند.

پیلی آکوردئونی : باید به وسیله خشکشویی ها اطو شود برای روی دامن کلوش و شاده.

پیلی چاقویی : پیلی معمولی باریک که دور تا دور لباس قرار گیرد.

پیلی جانبی : به پیلی های تک تک گویند.معمولا در یک جهت از وسط یا از پهلو به هم برخورد می کنند.

 دامن اسکاتلندی : پلیسه لنگی را گویند.

نقاب : بلیطی یا همان تکه ای که زیر زیپ قرار می گیرد.

 آنتی ژامپ : درز زیر فاق تا زمین را گویند.

 آمپی ژامپ : درز کنار بدن تا زمین را گویند.

 تاج یا کاپ : کله آستین یا نشانه را گویند که از (یک دهم) دور بازو بدست می آید.

الگوی قالب بدن : پاترون تیپ را گویند.

مرسریزه چیست : الیاف تابیده.

فلامنت : نوعی ساقه گیاه را گویند.

کنتراست : تضاد را گویند.

 شالوده : الگوی کنترل شده.

کاغذ پوستی : کاغذ فایل یا کالک را گویند.

 انواع کاغذ : گراف ، پوستی ، مومی. آناتومی : از ترکیب خطوط افقی ، عمودی ، منحنی و اریپ ساخته می شود.

فرق ساسون و تاک : ساسون کم کم باریک می شود ولی تاک در یک خط مستقیم دوخته می شود.

. دوخت پیچ رل چیست : برای پارچه های لطیف مثل حریر درزها پیچ رل می شوند.

 اسموک : به نعی کت پشت بلند اطلاق می شود.

 اصطلاح اگرند سیمان : یعنی تهیه الگوی پالتو و کت.

مولاژه : یعنی استفاده پاترون برای قرینه.

آت سایز : اندام های غیر طبیعی. یقه جایوت : یقه الماسی را گویند.

 

                                                                                                                    با تشکر سرگروه مازندران 

 

دوخت های سنتی اصفهان

دوخت های سنتی اصفهان

 

رودوزی چیست

- رو دوزی چیست؟ ( قلاب‌دوزی، گل‌دوزی، سکمه‌دوزی و ملیله‌دوزی ) در اصفهان، انواع رودوزی به وسیله بانوان و دوشیزگان خانه‌دار انجام می‌شود. در ملیله‌ سازی، علاوه بر رودوزی، کار نقره‌سازی نیز انجام می‌شود. تولید ملیله در استان اصفهان رونق فراوان دارد و نقره‌ سازان اصفهان مجموعه‌های گردن بند، گوشواره، دستبند و سنجاق را تولید و به فروش می‌رسانند.

 مواد اولیه هنرمندان رودوز پارچه دستباف به رنگ‌های مختلف و نخ ابریشم است که بعضی قلاب‌دوزی تنها را انجام می‌دهند و تعدادی، قلاب‌دوزی و سکمه‌دوزی یا گلدوزی و چشمه‌دوزی را توأم می‌کنند و در نتیجه، کالای تولید شده قیمت بیشتری پیدا می‌کند. از جمیع تولیدات دست‌دوزی‌های اصفهان حداکثر۱۰ درصد مصرف خرده‌فروشی داخلی دارد و بقیه به شهرهای دیگر و به خارج از کشور صادر می‌گردد. آیا می دانید هنر رودوزی چیست؟ خواستگاه آن کجاست؟ و چه کاربردی در زندگی روزمره دارد؟؟ رودوزی اصطلاح رودوزی یا رو کاری٫ به هنری گفته میشود که طی آن نقوش مختلف بر روی پارچه های بدون نقش از طریق دوختن یا کشیدن قسمتی از نخ های تار و پود پارچه بوجود میاید. رودوزی های سنتی ایرانی ٫آن دسته از هنرهای سنتی و صنایع دستی کشورمان می باشد که بر اساس آن ٫طرح ها و نقوش سنتی با استفاده از انواع سوزن وقلاب و نظایر آن و ضمن بهره گیری از انواع نخهای رنگین یا فلزی بر روی پارچه دوخته می شود.و گاه نیز طرح ها و نقوش با کشیدن بخشی از نخ های تار یا پود و یا تار و پود همراه با عملیات تکمیلی دیگر بر روی پارچه پدید می آید. 

سکمه دوزی و گل اشرفی دوزی

سکمه دوزی
سکمه دوزی به نوعی دوخت اطلاق می شود که با فشار دادن به وسیله دوخت بر روی پارچه کیفیت بافت را تغییر داده و آن را به شکل دلخواه در می آورد. برای سکمه دوزی تعدادی تار یا پود و یا هر دو از نقطه یا نقاط معینی از نقاط پارچه را باید کشید و جای آنها را با سوزندوزی به طوری که نقش منظمی از آن پدید آید پر کنیم. سکمه دوزی یکی از ویژه دوختهایی است که مختص ایران و جایگاه آن نیز اصفهان بوده است. سکمه دوزی معمولا با : چشمه دوزی ، شبکه دوزی ، اشرفی دوزی ، ستاره دوزی ، گل اشرفی قلاب دوزی همراه می باشد.

گل اشرفی دوزی
برای این دوخت اول زمینه را باید نخ کشی کرد سپس آن را تور دوزی کرده و آن را به صورت ضربدری نخ دوزی مکنیم سپس هر نخدوزی را دو دور نخ تابی می کنیم تا شکل به دست آید. دوختهائی که در گل اشرفی به کار می رود عبارتند از: کردونه دوزی ، دندان موشی ، زنجیره دوزی و ژور دوزی. برای این دوخت بیشتر از انواع بته جقه ها ، نقوش هندسی و محرماتی استفاده می شود.

 

 

 

 

 

سکمه دوزی و قلاب دوزی

0نمی پسندممی پسندم

سکمه دوزی به نوعی دوخت اطلاق می شود که با فشار آوردن به وسیله ی دوخت بر روی پارچه کیفیت بافت را تغییر داده و آنرا به شکل دلخواه درمی آورند...
سکمه دوزی به نوعی دوخت اطلاق می شود که با فشار آوردن به وسیله ی دوخت بر روی پارچه کیفیت بافت را تغییر داده و آنرا به شکل دلخواه درمی آورند. سکمه دوزی یکی از ویپه دوخت هایی است که مختص ایران و جایگاه آن اصفهان بوده است. این دوخت سابقه ی کهنی در تاریخ کشورمان دارد آغاز این هنر به دوره ی قبل از اسلام می رسد ولی شکوفایی آن در دوران اسلامی است درازمندی گذشته زنان ایرانی برای حفظ حجاب از روبندهایی استفاده می نمودند که قسمتی از آن که درمقابل چشمان آنها قرار می گرفت و بیشتر به صورت مستطیلی بود و سکمه دوزی می شد تا استفاده کنندگان از آنها بهتر بتوانند جلوی خود را ببینند. سکمه دوزی معمولاً با : چشمه دوزی ، شبکه دوزی ، اشرفی دوزی ، ستاره دوزی ، گل اشرفی و قلاب دوزی همراه می باشد. سکمه دوزی به کشیدن تعدادی تار یا پود و یا هر دو ، از نقطه یا نقاط معینی از پارچه و پر کردن جای آنها با سورن دوزی به طوری که نقش منظمی از آن پدید آید می گویند.

مواد اولیه موردنیاز در سکمه دوزی عبارتند از : پارچه کتان ایرانی که بافت پارچه باید ساده و تار و پود آن عمود بر هم و حتی الامکان ضخامت تار و پود یکسان باشد ، پارچه چلوار ، کتان و غیر ناگفه نماند که پارچه های: مخمل - ساتن و پارچه های کج راه برای این نوع سوزندوزی مناسب نمی باشد.<br>نخ: معمولاً از نخ ابریشم تابیده دمسه و نخ عمامه استفاده می شود. نخ دمسه جهت سکمه دوزی و نخ عمامه ای برای قلاب دوزی به کار می رود از قلابدوزی جهت استحکام محل بریدگی تار و پود نخ کشی شده استفاده می گردد و قبل از نخ کش کردن عمل قلاب دوزی را روی خطوط طرح موردنظر پیاده می کنند. انتخاب رنگ پارچه و نخ ، بستگی به سلیقه ی دوزنده یا سفارش دهنده دارد.

نقوشی که درسکمه دوزی به کار می رود شامل:بته جقه ،نقش ترنج و سرترنج ونیم ترنج، شمسه ای، انواع گلها ، ستاره ، گل و بوته و غیره می باشد از این دوخت بیشتر برای تزئین: رومیزی ، روکرسی ، پرده ، جای قرآن ، روتختی ، دستمال سفره ، زیربشقابی و کوسن استفاده به عمل می آید.<br>دوخت هایی که در این دوخت مورد استفاده قرار می گیرد عبارتنداز : زنجیره دوزی ، زنجیره دوزی تک قلاب ، گره فرانسوی ، دندان موشی ، ساقه دوزی ، چشمه دوزی ، بشکه دوزی ، اشرفی دوزی، ستاره دوزی ، تور دوزی.<br>نحوه ی نخ کشی در سکمه دوزی: در طول 3 تا نخ رامی گذاریم و 20 تا را بریده و می کشیم و در عرض 3 تا نخ می گذاریم. و 3 تا را بریده می کشیم.

 

وسایل کار برای سکمه دوزی:

نوع مستطیل که بیشتر مرسوم می باشد ، مستطیلی است به ابعاد 1 متر در 1 متر و نیم و یا به ابعاد 2 متر در 2 متر و نیم که توسط نجارهای محلی ساخته می شود و برای کارهای بزرگ رومیزی - روتختی و غیره به کار می رود. این کارگاه از شش قطعه چوب جدا از هم تشکیل شده است. که دو طرف طول آن (بدنه) و دوطرف عرض آن (شمشیرک)و دوچوب دیگر به نام چوب کارگاه می باشد. این کارگاه بایدتوسط استاکار سوزن دوز آماده گردد و پارچه هایی به بدنه آن دوخته شود.

کارگاه توسط استادکار آماده می شود بدین ترتیب که از چهار قطعه پارچه ی کتان یا چلوار دولا دو قطعه ی آن به بدنه کارگاه ، و دو قطعه دیگر به چوب کارگاه وصل می گردد. سپس پارچه اصلی را به دو پارچه ی متصل به بدنه و دو پارچه متصل به چوب کارگاه از چهار طرف می دوزند و برای کارهای بزرگ مثل رومیزی و روتختی که اندازه ی آنها زیاد است ،زیادی آن را به دوریکی از بدنه ها می پیچند و به اندازه ی پنجاه سانتی متر آنرا آماده به کار نگه می دارند. بعد دو چوب بدنه را محکم به خارج کشیده و به وسیله ی میخ ، در سوارخهایی که بر روی شمشیرک تعبیه شده فرو می کنند. بدین ترتیب پارچه صاف و محکم می شود. بعد آن قسمت عرض پارچه را که چوبهای کارگاه در آن فرورفته به وسیله ی نخ به شمشیرک می بندند. ضمناً زمانی که کار سکمه دوزی یا قلاب دوزی بر روی این قسمت تمام شد. میخ ها را از شمشیرک خارج کرده و کارگاه را شل می کنند و قسمت دوخته شده را به طرف دیگر بدنه می پیچند ، همان مقدار پارچه ی دوخته نشده را برای کار جدید آزاد می کنند و مجدداً به همان ترتیب کارگاه را محکم و آماده به کار می نمایند.

 کارگاه: وسیله ایست که جهت صاف کردن و کشیدن و از بین بردن چین خوردگی های پارچه بکار می رود. کارگاه بر دو گونه است ، کارگاه دایره و مستطیل. نوع دایره ی آن جهت کارهای کوچک گلدوزی بکار می رود و از دو دایره ی چوبی داخل یکدیگر به قطر حدود 25 سانتی متر گاهی بیشتر تشکیل شده است که پارچه بین این دو دایره قرار گرفته و به وسیله پیچی که بر روی قسمتی از دایره ی بیرونی قرار دارد ، پارچه کشیده و آماده برای کار می گردد ، این نوع کارگاه ها اغلب ساخت کشورهای ایران ، هند ، چین و تایوان است.

ابریشم دوزی – اصفهان 

دوخت روی پارچه با الیاف ابریشم طبیعی بر اساس طرح های از پیش تعیین شده را ابریشم دوزی می گویند.در طول تاریخ، افراد هر قبیله با تعصب خاصی در حفظ و پاسداری ارزشهای قبیله ای خود تلاش داشتند، از این رو با دوخت علایم و طرحهایی خاص بر روی پارچه با اشکال گوناگون دوختی ( قلابدوزی ، گلابتون دوزی ، ابریشم دوزی، ملیله دوزی ، شبکه دوزی ) دست به ابتکاراتی می زدند.
آوازه ی سوزن دوزیهای ایران نه فقط اعراب بلکه یونان، روم و قسطنطنیه را نیز تحت الشعاع قرارداده بود، آنچنان که رقیبی برای پارچه ها و سوزن دوزیهای آن زمان تلقی می شد. با مطالعه تحلیلی متون تاریخی در عرصهء مبادلات کالاهای ایرانی از عهد هخامنشی تا صفویه پی می بریم که سوزن دوزیهای ایرانی بعنوان گرانبهاترین کالا از ایران به مغرب زمین برده می شد.
سوزن دوزیهای ایرانی از دیر باز تا کنون از تنوع و گستردگی خاصی برخوردار بوده است که در کمتر جایی این تنوع و گستردگی مشاهده می شود موقعیت خاص جغرافیایی و تاریخی ایران، هجوم اقوام مختلف به این سرزمین و اهمیت سوق الجیشی آن منجر به این تنوع و گونه گونی شده که امروز نیز ما شاهد بقایای ارزشمند آن می باشیم هر چند بعنوان هنری با پیشینه ء تاریخی کهن از آن یاد می شود اما آنچه امروز دردست ماست فقط بخشی اندک از آن هنر غنی است که در زمان خود بیانگر فرهنگ ، هنر و قومیت ایرانیان بوده است.
ابریشم دوزی یکی از نمونه های سوزن دوزیهاست که در نقاط مختلف کشور وجود دارد .
ابریشم ماده ای است که کرم ابریشم از غده های خود بشکل نخ بسیار باریک ترشح می کند و با آن، لانه ی بیضی شکلی برای خود می سازد که پیله نامیده می شود. پیله ها را به ترتیب مخصوصی گرم می کنند و بعد می ریسند تا ابریشم بدست آید که به آن افریشم و بریشم هم گفته شده ( به عربی ابریشم می گویند بکسر همزه و فتح سین).
ابریشم عبارت از یک لیف (رشته) پروتئینی است که در اثر انجماد مواد مترشحه از کرم بدست می آیداین لیف از دو فلامنت موازی که به وسیلۀ صمغ ابریشم به یکدیگر چسبیده اند به وجود آمده است.

 

در دورۀ صدر اسلام به علت منع مردم از تجملات ،استفاده از لباسهای ابریشمی منسوخ شده ولی استفاده از نخ های ابریشم برای دوختهای متنوع همچنان بقوت خود باقی بود.
قدیمی ترین نمونۀ گلدوزی ایرانی که هم اینک در موزۀ ایران باستان موجود است به دورۀ سلجوقی یعنی ۴۵۱ه ق تعلق دارد. در این دوره ابریشم دوزی رونق فراوانی گرفت و این نکته از نمونه دوختها و پارچه هایی که در مجموعه های مختلف نگهداری می شود و ظرف سال های اخیر نیز مقداری از آنها در شهر ری بدست آمده قابل اثبات می باشد.
نقوش مورد استفاده در ابریشم دوزی نامحدود بوده و می توان به نقوش حیوانی، انسانی، مینیاتوری، شکارگاهی، گرفت و گیر، فرهنگ عامه، گل و بوته، گل و مرغ، انواع ۶۰ گانه بته جغه ها، نقوش هندسی، اسلیمی ها و گل های حاشیه ای اشاره کرد.از این دوخت بیشتر برای تابلوهای تزئینی، تزئینات البسه، روی کیف، رومیزی، روکرسی، پرده، سجاده، روی کفش، روتختی، ملحفه، کیسه های پول، جای شانه، جای قلم دان و غیره استفاده می شود.

شبکه دوزی

شبکه دوزی یا ژور دوزی معمولاً روی پارچه ی ابریشمی یا کتانی یا پشمی در اطراف کارهای قلاب دوزی انجام می شود.

بافت پارچه ی مورد استفاده باید ساده باشد.

شبکه دوزی بیشتر در شهرهای اصفهان، یزد، کاشان و استان آذرباییجان و نیز در میان ارامنه رایج می باشد.

گروه طراحی دوخت و خیاطی استان اصفهان    خانمها هاشمیان پور  -محمدی